Vurige Geschiedenis: begraafplaats Buitenveldert

Published on Monday, June 28news

De Stadionbuurt kent een rijke historie. En hoewel die historische verhalen eigenlijk voor het oprapen liggen, gaan ze vaak in de waan van de dag verloren. Om die reden besteden we in de rubriek ‘Vurige Geschiedenis’ graag aandacht aan alle historische verhalen uit de het gebied van BIZ The Olympic Amsterdam. Deze keer: begraafplaats Buitenveldert.

Het was 14 juni 1835 toen aan de Zuidelijke Wandelweg in Amsterdam-Buitenveldert het kerkgebouw van de Sint Augustinus parochie te Nieuwer Amstel’ werd ingewijd. Een eeuw later bleek het kerkgebouw alweer te klein, dus verhuist de kerk naar een nieuw gebouw een stukje verderop. De begraafplaats die achter de oude kerk lag verhuist niet mee en de oude kerk zelf krijgt een nieuwe functie als kerkhofkapel. 

Door de jaren heen groeide de begraafplaats snel. Zo werden er in 1834 nog ‘maar’ 14 begrafenissen gehouden, maar liep dat in het jaar daarna al op naar 55. Uiteindelijk kreeg de begraafplaats met gemiddelden van 700 begrafenissen per jaar te maken, met een treurige piek tijdens de Tweede Wereldoorlog (1.324). 

Eén van de gevallenen tijdens de Tweede Wereldoorlog die nu haar laatste rustplaats heeft op begraafplaats Buitenveldert, is verzetsstrijder Annick van Hardeveld. Zij werkte als koerierster voor de Binnenlandse Strijdkrachten: ze gaf boodschappen door, vervoerde voedselbonnen, wapens en soms zelfs onderduikers. Op de vooravond van de bevrijding werd ze op 21-jarige leeftijd gefusilleerd door de Grüne Polizei. Op haar graf is sinds 1981 het verzetsherdenkingskruis te zien. 

Een ander bijzonder graf is dat van de familie Wiegman-Dobbelmann (zie afbeelding). Het grafmonument werd opgericht na het overlijden van Theresia Johanna Theodora Marie Dobbelmann. Architect Eduard Cuypers ontwierp het monument met invloeden uit de jugendstil en Oriënt. In 2005 werd het graf opgenomen in het Monumentenregister wegens de architectuur- en funerairhistorische waarde.

In 2010 vierde de begraafplaats haar 175-jarig bestaan; inmiddels bestaat de begraafplaats dus al 186 jaar. Tegenwoordig vinden 25.000 mensen er hun laatste rustplaats. Daarmee is het een plek waar talloze individuele geschiedenissen samenkomen.